Öncelikle bilinmesi gereken en önemli şey bir av köpeğinin fermasının iç güdüsel olduğudur. Ferma eğitimi köpeğe özel olarak verilmemelidir. Yoksa köpekğiniz av esnasında kokuya değil görsele duyarlı olur.
Ava çıkacak köpeğin aportu olması da ikinci önemli noktadır. Yavru köpeğin aport eğitimi 7 aylık olana kadar verilmelidir. Şunu unutmamak gerekir ki, iyi aport etmeyen (vurulan avı bulup getirmeyen) bir köpekle av, yarım kalmış bir avdır. Köpeğinizin av araması ve ferması ne kadar iyi olursa olsun eğer aportu yoksa veya zayıfsa avınızı kaybedebilirsiniz. Veya avı sıkıyorsa elinize kıyma olmuş bir kuş geçtiğinde netice çok da değişik değildir. Bunun için aport eğitimi de diğer bütün eğitimler kadar önemlidir.
Köpeğinizle daha küçük yaşta bile oynarken ağzındaki bir şeyi katiyen çekiştirerek almayın veya bunun oyununu oynamayın. Sert ağızlı olmasına ve avı çiğnemesine sebep olursunuz. Tahte bir fırça ile de bu eğitimi yaptırabilirsiniz. Fırçayı attığınız zaman, gidip fırçayı alması zaten iç güdüsel bir harekettir. Daha sonra fırçayı aldığında hemen kesin bir dil ile yanınıza çağırın. Yanınıza geldiğinde bir ödül maması ile onu ödüllendirin. Zaten ödül mamasını gördüğünde fırçayı yere bırakacaktır. Bu şekilde çalışarak köpeğinizin beyninde “ben sahibime avı getirdiğimde ödül alacağım” düşüncesi oturacaktır. Bu çalışmayı yaparken arada ödül maması vermeyip sadece kafasını okşayın. Sonra yavaş yavaş ödül maması vermeyi azaltıp sadece sevin. Bu çalışma bir gün içerisinde olacak bir çalışma değildir. Çalışırken sabır çok önemlidir.
Aport eğitimiyle birlikte bir kritik eğitim daha vardır. O da silah sesine alıştırmaktır. Silah sesine alışmayan yavru köpeğiniz, silah sesini duyduğunda koşarak kaçıp gider bir yerlere saklanır. Silah sesinden korkan köpek ile av yapmak maalesef mümkün değildir. Bu köpeklerin korkuları mutlaka geçirilmelidir.
Köpeğinize silah sesi eğitimi ilk 4 ayı içerisinde verilmelidir. Bu da aport eğitimi gibi sabır ve zaman gerektiren bir eğitimdir. Bu gibi eğitimlerde köpek beyinleri insan beyni gibi çalışır. Beynin bir kısmı öğrenme, problem çözme, tepkiler gibi işlevlerini kontrol etmektedir. Bir kısmında ise endişe, korku, heyecan gibi duyguları yöneten bir sistem vardır. Bu iki kısım birbirlerine karşı zıt çalışırlar ve en önemlisi aynı anda tam anlamıyla çalışmazlar. Hangisi daha baskında bir kısımın duyguları arka plana atar. Örneğin çok korkan bir kişi rahatlıkla o korkuyu yaratan problemi akfasında çözemez. Çünkü beynin bir kısmı diğer kısmına baskı kurar.
Köpeklerde de durum tamamen aynıdır. Eğer köpeğin beynindeki korkuyu eğlence, oyun, zevk ile baskılarsanız, korkuyu yenersiniz. Yani köpeğin yanında tüfek atacaksanız öncelikle köpeğin beynindeki zıt duyguları çalıştırmanız gerekmektedir.
Bunu kısaca örneklersek; tavsiyem kurusıkı tabanca ile başlamanız olacaktır. Bir arkadaşınızla birlikte araziye çıkın, arkadaşınız sizden uzak bir yerde tabanca atsın, korku tepkisi vermiyorsa köpeğiniz arkadaşınıza yaklaşmasını isteyin. Tepki verdiği noktada eğitimi bitirin. Ertesi gün gene tepki verdiği mesafeye gelin. Siz köpeğinizi bu sefer onu heyecanlandıracak bir oyuncak, canlı bir kuş veya kanat ile dikkatini size vermesini sağlayın. Bu evrede köpeğinizin eğlence kısmı korku kısmını etkisi altına alacaktır. Böylece atış yapsın arkadaşınız. Köpeğiniz tepki verirse eğitimi sonlandırıp ertesi güne bırakın. Bu şekilde köpeğiniz alışacaktır. Gün geçtikçe atışı daha yakın mesafeden yapın. Bu şekilde köpeğiniz sese alışacaktır. Köpeğinize göre de doğru zamanı seçerek aynı eğitimi tüfekle de yaparak korkularını yenebilirsiniz.
Herkese rast gele
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder